นักบินมืออาชีพไม่ใช้ออโต้พิล็อต

ผมไม่ตามหาชัยชนะ ผมเฝังดูมัน ทุกการขึ้นบินในเกม Aviator เป็นพิธีกรรมที่เงียบ—หายใจอย่างรอบคอบก่อนปีนขึ้น หน้าจอไม่เปล่งแสงแห่งคำสัญญา; มันเปล่งประกายด้วยข้อมูลเทเลเมทรีที่ลดลงสู่ระดับ RTP 97% ผมใช้เวลาแปดปีตามรอยรูปแบบเหล่านี้: ไม่ใช่นักพนัน แต่เป็นผู้ฝึกฝนผู้เงียบที่ได้ยินความสงบระหว่างจุดกระฉอกของความผันผา นักบินชั้นยอดไม่ใช้ออโต้พิล็อต เพราะระบบอัตโนมัติฆ่าจังหวะ การเชี่ยวชาญแท้จริงอยู่ในการปรับเทียบอย่างช้าๆ—การหยุดระหว่างการกระฉอกเมื่อมัลติพลายเออร์เพิ่มขึ้นเหมือนความสูงบนขอบฟ้าว่างเปล่า ผมเลือกโหมดความผันผาต่ำก่อน—not จากความกลัว แต่จากความเคารพ แต่ละรายการของการบินถูกทำเครื่องหมายด้วยความอดทน; แต่ละครั้งเป็นบทเรียนที่เงียบที่เคยบินมาก่อนผม community ไม่มองหาแจ็กพอต—มันแบ่งปันภาพถ่ายเหมือนแผนที่ดาวยามเช้า AI ไม่ใช่นักบินร่วมของคุณ—มันคือเข็มทิศของคุณ การวิเคราะห์เชิงคาดการณ์ไม่ใช่อุปกรณ์; มันคือเครื่องช่วยนำทางที่ถูกหล่อหลอมโดยวิศวกรที่ไม่มีเสียงร้องขอชื่อเสียง รางวัลแท้จริง? bukanเงิน—but คือความกระจ่างใส เมื่อคุณหยุดตามหาแมลติพลายเออร์ คุณจะเริ่มได้ยินฟากฟ้า